Sztuczna inteligencja i roboty – przyszłość jest teraz?

Związki człowieka z technologią zacieśniają się, może więc czas zrozumieć, czym faktycznie jest sztuczna inteligencja i jakie są mechanizmy jej działania. Dobrą okazją jest Festiwal Przemiany i prezentowana w jego ramach wystawa „Machina Sapiens”. Autorzy, wśród nich Wiesław Bartkowski, prezentują różne oblicza sztucznej inteligencji i pokazują, jak kształtuje ona nową rzeczywistość.

Sztuczny neuron – Artificial neuron

Wiele ostatnio mówi się o uczeniu maszynowym, a w szczególności o uczeniu głębokim (ang. deep learning). Jest to proces, w którym komputer uczy się wykonywać zadania naturalne dla ludzkiego mózgu, np. rozpoznawać mowę. Czasem sztuczna inteligencja (SI) bierze górę nad człowiekiem, jak było w przypadku Lee Sedola, arcymistrza gry planszowej go.

Żeby zrozumieć, jak działa SI, trzeba wiedzieć, z czego jest zbudowana. O tym jest praca Wiesława Bartkowskiego – przedstawia ona sztuczną sieć neuronową i ukazuje mechanizmy jej działania. Oddajmy głos autorowi: „Sztuczny neuron jest funkcją matematyczną modelującą w bardzo uproszczony sposób, czasem mawia się nawet karykaturalny sposób, działanie biologicznego neuronu. To niezwykłe, że przy tak dużym uproszczeniu, sieć połączonych ze sobą sztucznych neuronów wykazuje tak złożone właściwości, jak np. wspomniane wygrywanie z człowiekiem w go”.

Model pandemonium

To model teoretyczny opisujący rozpoznawanie obiektów w procesie spostrzegania wzrokowego. Wykorzystuje do tego metaforę umysłu jako zbioru demonów, „nawołujących się” zgodnie z wewnętrzną hierarchią warstw. Kolejne warstwy to odpowiednio demony danych, cech, poznawcze i na końcu – demon decyzyjny. Można uznać, że model jest niejako protoplastą dzisiejszych sztucznych sieci neuronalnych uczenia głębokiego (ang. deep learning).

Model pandemonium – dziś uznawany za klasyczne dzieło w badaniach nad sztuczną inteligencją (SI) – pochodzi z pionierskich czasów badań nad sztuczną inteligencją prowadzonych w latach 50. Wtedy Oliver Gordon Selfridge, nazywany też „ojcem widzenia maszynowego”, opublikował rewolucyjny artykuł „Pandemonium: A paradigm for learning” (In Symposium on the mechanization of thought processes. London: HM Stationary Office).

Model zaproponowany przez Selffridge’a został całkowicie zignorowany przez środowisko zajmujące się badaniami nad sztuczną inteligencją, ponieważ radykalnie odbiegał on od promowanego wtedy podejścia bazującego na logice i operacjach symbolicznych. Dziś, obserwując ogromy sukces deep learnig, możemy powiedzieć, że Selfridge wyprzedził swój czas.

Centrum Nauki Kopernik, I piętro, 13-16 września

Medialab Przemiany to warsztat dla projektantów, branży kreatywnej i naukowców, także humanistów, dający możliwość pracy z innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi.

W tym roku uczestnicy będą budować wyposażone w algorytmy uczenia maszynowego „soft boty”, czyli roboty posiadające elastyczne części ciała (imitacje tkanek miękkich). Takie rozwiązania poprawiają bezpieczeństwo pracy z maszynami i zapobiegają przypadkowym urazom, np. w wyniku awarii.

Pawilon 512, 15 września, godz. 11.00-18.00

Rejestracja przez formularz »

Bezosobowy algorytm może konkurować z kreatywnością człowieka! Jakie są tego konsekwencje? Czy można wykorzystać to na własną korzyść?

Spotkanie jest adresowane do przedstawicieli branży kreatywnej i artystów. Wezmą w nim udział: Wiesław Bartkowski – Bohater Przemian, Annalie Berner – CIID researcher, Harshit Argawali – MIT researcher, artysta.

Kawiarnia festiwalowa, 15 września, godz. 16.30