„Ja” idealne i narcyzm w sieci

Dbałość o własny wizerunek to cecha nie tylko współczesna. Lord Byron pilnował, aby na portretach przedstawiano go jako szczupłego mężczyznę, podczas gdy w rzeczywistości od wczesnej młodości walczył z otyłością.

Obecnie mamy wiele narzędzi, aby autokreować się w świecie wirtualnym. Możemy formować nasze „Ja” idealne, pokazywać się innym w sieci takimi, jakimi chcielibyśmy być. Rodzi to rozmaite pokusy, a w niektórych sytuacjach może doprowadzić nawet do uzależnienia. Funkcjonując choćby na portalach społecznościowych, możemy stać się jednocześnie aktorem, ale i reżyserem specyficznego spektaklu, poprzez który chcemy się zaprezentować przed naszymi znajomymi. W wielu sytuacjach tworzymy cyfrową personę, która pokazuje nas tak, jak chcemy, by postrzegali nas inni. Kiedy jest to niebezpieczne? Jakie koszty ponosimy? Jaką rolę w tej relacji odgrywa poziom narcyzmu?

Sztuka jest narzędziem poznawania siebie i świata. Muzeum to nie tylko miejsce, w którym prezentowane są historyczne eksponaty, jest ono również przestrzenią dialogu, inspiracji i rozwoju. Punktem odniesienia dla cyklu Współcześni romantycy jest szeroko rozumiana postawa romantyczna i stereotypy z nią związane. Romantyczny bohater bywa buntownikiem, cierpiętnikiem, melancholikiem, samotnikiem, szaleńcem, ale także bojownikiem, szpiegiem i przywódcą. Czy w naszych pragmatycznych, cyfrowych czasach jest miejsce na romantyzm? Czy romantyk to tylko miłośnik kolacji przy świecach i długich spacerów? A może zbanalizowaliśmy ten termin i pozbawiliśmy go należnych mu znaczeń?

Spotkania mają formę wykładów bądź warsztatów prowadzonych przez specjalistów, psychologów i trenerów, wykładowców Uniwersytetu SWPS. Każde spotkanie zainspirowane słowami Adama Mickiewicza jest poświęcone odrębnemu tematowi.