Czy toniemy w morzu niemądrości?

Napisano o mądrości ludzkiej tysiące tekstów przeróżnych. Wymyślono na jej temat tysiące aforyzmów. Od zarania dziejów wielkie umysły podejmowały próby uchwycenia istoty tego zjawiska, tego stanu ludzkiego umysłu, tej specjalnej właściwości niektórych ludzi. Robili to przede wszystkim filozofowie, ale już wcześniej w Torze, w Biblii znajdziemy księgi mądrościowe: Przypowieści Solomona, Księgę Koheleta i inne rozproszone biblijne teksty.

Na mądrość jako pewien sposób funkcjonowania ludzi trzeba patrzeć z perspektywy indywidualnej, ale można też sprawdzić, czy warunki, w jakich żyjemy, sprzyjają osiągnięciu mądrości. Wiele wskazuje na to, że jest przeciwnie.

Systematyczne obserwacje życia społecznego ujawniają wiele zjawisk, które mądrości nie sprzyjają, na przykład nasilanie się postaw antynaukowych i antywykształceniowych, priorytet rywalizacji w działaniach jednostek i grup, fundamentalizmy polityczne i religijne, koncentracja na stałości i jednorodności, polityka historyczna i wiele innych. W obliczu tych zjawisk wielu z nas nabiera przekonania, że niemądrość jest bardziej praktyczna i funkcjonalna niż mądrość. To błąd? Dlaczego warto dążyć do mądrości wbrew trudnym okolicznościom? Co daje mądrość i czym właściwie ona jest? To pytania, na które będziemy szukać odpowiedzi w trakcie wykładu.