Prokrastynacja a kontrola poznawcza
Prokrastynacja - kto ma do niej skłonność? Jakie deficyty jej towarzyszą i jakie to może mieć konsekwencje? Naukowcy z Laboratorium Neuronauki Emocji Uniwersytetu SWPS zbadali różnice w proaktywnej i reaktywnej aktywacji kontroli poznawczej wśród studentów o różnym współczynniku prokrastynacji.
#prokrastynacja #kontrola poznawcza #neurofizjologia
Co badaliśmy?
- Wpływ prokrastynacji na zmniejszoną aktywację przygotowawczą i kontrolę poznawczą wśród studentów.
W jaki sposób?
- Do pomiaru poziomu prokrastynacji naukowcy wykorzystali polską wersję Aitken Procrastination Inventory (API: Aitken, 1982), składającą się z 19 pozycji z 5-punktowym formatem odpowiedzi skali Likerta. Uczestnikami polskiej części badania byli studenci (N = 1968) z różnych poznańskich uczelni. Z tej próby, w oparciu o odchylenie standardowe średniego wyniku w API, wybrano 80 uczestników o wysokiej i 80 uczestników o niskiej skłonności prokrastynacyjnej. Wykluczeni zostali uczestnicy z zaburzeniami psychiatrycznymi lub neurologicznymi oraz nieskorygowanym widzeniem.
Wnioski z pracy badawczej
- Wyniki neurofizjologiczne wskazują, że osoby o dużym stopniu prokrastynacji mogą wykazywać mniejsze zaangażowanie w kontrolę proaktywną niż osoby o niskiej prokrastynacji.
Poza niższymi wartościami niektórych wskaźników kontroli proaktywnej, osoby o wysokim współczynniku prokrastynacji wykazywały również większe zróżnicowanie rekacji podczas zadania, co może wynikać z trudności utrzymania uwagi i zmniejszonej aktywacji przygotowawczej przed prezentacją bodźców.
dr hab. Jarosław Michałowski, profesor Uniwersytetu SWPS
współautor badania, kierownik Laboratorium Neuronauki Emocji