Żegnamy Profesor Teresę Gardocką
Z głębokim smutkiem żegnamy Profesor Teresę Gardocką, wybitną prawniczkę, specjalistkę w zakresie prawa i postępowania karnego, wspaniałą dydaktyczkę uwielbianą przez studentów, założycielkę i wieloletnią dziekan Wydziału Prawa oraz dyrektor Instytutu Prawa Uniwersytetu SWPS. Pracowała z nami do ostatnich dni. Trudno opisać słowami, jak wiele jej zawdzięczamy.
Pełniła ważne funkcje na naszej uczelni
Zanim rozpoczęła pracę na Uniwersytecie SWPS przez kilkanaście lat pracowała na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, a potem w Wyższej Szkole Handlu i Prawa w Warszawie (obecnie Uczelnia Łazarskiego).
Z naszą uczelnią związana była od 2008 roku. Dzięki jej zaangażowaniu i niezwykłej determinacji uruchomiliśmy studia prawnicze i rozpoczęliśmy działalność naukową w dyscyplinie prawo. W latach 2009–2014 oraz 2016–2019 pełniła funkcję dziekan Wydziału Prawa w Warszawie. W 2019 roku objęła stanowisko dyrektor Instytutu Prawa.
Miała również ogromny wkład w rozwój uczelni jako prorektorka ds. dydaktyki i współpracy międzynarodowej (2011-2013), a następnie prorektorka ds. współpracy międzynarodowej (2013-2015).
Z pasją kształciła pokolenia prawników
Jej energia, odwaga i pasja zarażały i skłaniały do działania. W każdym widziała partnera do dyskusji, w każdym widziała talent i każdego motywowała do rozwoju. Była wspaniałą dydaktyczką, a nauczanie było jej pasją. Na każdym kroku otaczały ją podziw i miłość ze strony studentów.
Wniosła nieoceniony wkład w kształtowanie polskiego prawa karnego. Autorka wielu publikacji, m.in.: „Postępowanie karne” (2005), „Dylematy praw człowieka” (2009), „Mowa nienawiści a wolność słowa” (2010), „Uchodźcy w Polsce i Europie. Stan prawny i rzeczywistość” (2010) oraz „Prawa mniejszości narodowych” (2011). Redaktor naukowa prac zbiorowych zakresu prawa karnego, takich jak: „Zamęt w wymiarze sprawiedliwości karnej” (2016), „Medyczne prawo karne” (2016), “Międzynarodowe prawo karne” (2017), “Kodeks postępowania karnego. Komentarz dla studiujących” (2018).
Zarówno w swoich badaniach, jak i działalności publicznej, zawsze stała po stronie tych, którzy nie mogli w pełni wyartykułować swojego stanowiska. Zajmowała się problematyką podstawowych wolności i praw człowieka oraz ochrony praw zwierząt.
Z zamiłowaniem popularyzowała prawo
Zawsze chętnie dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem podczas licznych wywiadów w telewizji, spotkań z młodzieżą czy webinarów. Miała wielki wkład w rozwój Strefy Prawa, zachęcając swoich współpracowników z Wydziału i Instytutu do udziału w tym projekcie popularyzującym wiedzę prawniczą. Jej wykłady otwarte cieszyły się ogromnym zainteresowaniem szerokiej publiczności, bowiem nikt nie opowiadał o zawiłościach prawa w tak ciekawy i przejrzysty sposób jak Pani Profesor. Wierzyła, że prawo ma służyć człowiekowi.
Była niezwykłą osobowością
Była dla nas inspiracją, do zmiany na lepsze, a Jej mądrość życiowa stała się drogowskazem dla wielu z nas. Jej umiejętność krytycznego myślenia i trafnej analizy, jakich nie powstydziliby się najwięksi uczeni; determinacja i sprawczość, z jaką pokonywała najtrudniejsze przeszkody; pozytywna energia i poczucie humoru, jakimi zarażała wszystkich wokoło, a także troska i uważność, jaką obdarowywała każdego, bez wyjątku.
Jesteśmy wdzięczni za wszystko, co Pani Profesor wniosła do naszej wspólnoty. To między innym dzięki takim osobowościom mamy możliwość uczyć się i pracować w tak wyjątkowym miejscu pełnym dialogu i wzajemnego szacunku.
Pogrzeb będzie miał charakter rodzinny, prosimy nie składać kondolencji. Zachęcamy natomiast w złożenia wpisu w wirtualnej księdze pamięci poświęconej Pani Profesor.