Ponad 4 mln zł z NCN dla naszych naukowców

Wegetarianie mają niższy dobrostan psychiczny niż osoby wszystkojedzące. Efekt ten został zaobserwowany w licznych badaniach, jednak nadal brak dobrego wytłumaczenia, dlaczego tak jest. Jedno z wyjaśnień zakłada, że wegetarianie jako mniejszość społeczna są gorzej traktowani przez nie wegetarian, którzy stanowią większość.

Dzięki środkom z NCN prof. John Nezlek z Wydziału Zamiejscowego w Poznaniu zbada, jak wegetarianie są spostrzegani przez wszystkojedzących, a także jak wegetarianie spostrzegają osoby jedzące mięso. Profesor sprawdzi, czy wzajemna percepcja tych grup jest związana z tym, dlaczego wegetarianie mają gorsze zdrowie psychiczne niż wszystkojedzący.

Projekt prof. Radosława Markowskiego ma dwa cele. Pierwszym z nich jest przeprowadzenie siódmej edycji Polskiego Generalnego Studium Wyborczego (PGSW) podczas wyborów parlamentarnych w 2019 roku. Drugim – opracowanie innowacyjnej i efektywnej kosztowo metodologii przeprowadzania badań wyborczych. Zrealizowane badania pozwolą ocenić reprezentatywność sondaży internetowych i opracować narzędzia do przeliczenia wyników badań CAWI, aby były reprezentatywne dla całej populacji. Celem projektu jest dostosowanie istniejących metod gromadzenia danych do zmieniających się okoliczności oraz efektywne wykorzystanie nowych technologii.

Prof. Markowski z Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu SWPS wraz z zespołem projektowym opracują narzędzia do badań CAPI i CAWI, zrealizują sondaże z wykorzystaniem usług profesjonalnej firmy, stworzą zintegrowaną bazę danych PGSW/ CSES, przeanalizują dane i opublikują wyniki.

Celem projektu mgr Joanny Gutral z Wydziału Psychologii jest sprawdzenie, w jaki sposób ludzie postrzegają zmiany osobowości na przestrzeni życia oraz w jaki sposób ludzie myślą o zmienności cech na przestrzeni życia w ogóle. 

Wcześniejsze badania wskazywały, że ludzie przejawiają tendencję, by spostrzegać zmiany w osobowości w kierunku pozytywnym: oczekują, że obecnie są lepsi niż byli w przeszłości i prognozują kontynuację postępu w przyszłości. Jednym z popularnych wyjaśnień tego efektu jest motyw autowaloryzacji Ja (ang. self enhancement), który może przejawiać się w celowym zaniżaniu oceny Ja w przeszłości, aby mieć poczucie rozwoju w chwili obecnej. Inne wyjaśnienie efektu postrzegania siebie coraz lepiej od przeszłości do przyszłości zakłada, iż ludzie posiadają zakorzeniony w przekonaniach i kulturze, szeroko podzielany pozytywny wzorzec rozwoju społecznego. Niemniej, najnowsze badania z zakresu porównań temporalnych wskazują, że fenomen ten ma pewne ograniczenia i motyw autowaloryzacji nie wyjaśnia w pełni percepcji siebie w czasie, a kierunek zmian nie zawsze zmierza ku pozytywności.

Sądy moralne na temat drugiej osoby są niezmiernie ważnym czynnikiem kształtowania się relacji społecznych. Dotychczasowe badania wykazują, że z jednej strony dokonywanie sądów moralnych ma w znacznej mierze charakter intuicyjny, z drugiej natomiast wskazują na zniekształcenia ocen postępowania moralnego dokonywanych przez dzieci w wieku przedszkolnym. Okazuje się, że dzieci różnie oceniają postępowanie (nie) moralne bohatera, między innymi w zależności od jego przynależności grupowej czy intencji sprawcy. Wśród licznych badań na temat sądów moralnych na temat postępowania innej osoby dokonywanych przez dzieci, nie było do tej pory badań sprawdzających, jak zaangażowanie interesu własnego wpływa na ocenę postępowania niemoralnego sprawcy. 

Głównym celem projektu mgr Katarzyny Myślińskiej-Szarek z Wydziału Zamiejscowego w Sopocie jest weryfikacja hipotez dotyczących zniekształcenia sądów moralnych dzieci w wieku przedszkolnym pod wpływem zaangażowania interesu własnego.

Celem projektu jest wykazanie, jak bardzo amerykańska sztuka teatralna i filmowa zakorzeniona są w tradycjach europejskich, a także zbadanie, jakie czynniki umożliwiły amerykańskim artystom transformację i adaptację tych tradycji i to do tego stopnia, że wytworzony przez nich styl gry aktorskiej zaczęto uważać za fundamentalnie amerykański – a jednocześnie niezwykle znaczący w kształtowaniu głównego nurtu kultury popularnej.

Dzięki środkom z NCN mgr Ewa Danuta Godziszewska z Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu SWPS w Warszawie zbada po pierwsze główne punkty pedagogicznej spuścizny Stanisławskiego oraz jego amerykańskich naśladowców, po drugie – na czym polegał trening aktorski stosowany w amerykańskich studiach i laboratoriach teatralnych, po trzecie – jakie czynniki kulturowe, społeczne i socjologiczne umożliwiły adaptację „systemu” Stanisławskiego w Stanach Zjednoczonych, po czwarte – jakie czynniki wpłynęły na selektywność i cząstkowość wyżej wymienionych procesów transformacji i adaptacji „systemu”, po piąte – jak dany rodzaj treningu aktorskiego wpłynął na styl gry wybranych aktorów.

Czy wszyscy potrzebują widzieć sens wykonywanej pracy? Jak poczucie sensu w pracy wiąże się z zaangażowaniem w pracę? Celem projektu jest pokazanie, że zaangażowanie w pracę uzależnione jest od tego, czy szukamy w niej sensu i czy go znajdujemy oraz od tego, na ile sami potrzebujemy robić rzeczy, które dla nas mają sens. Zespół badawczy będzie sprawdzał po pierwsze, czy ludzie, którzy mają potrzebę, by wykonywać sensowne rzeczy, bardziej szukają sensu w swojej pracy i czy wówczas bardziej ten sens znajdują i w konsekwencji bardziej angażują się w swoją pracę. Po drugie, czy wykonywanie czegoś, o czym sądzimy, że będzie przydatne, sprawia, że jesteśmy bardziej zaangażowani i chętniej wykonamy taką pracę.

Dzięki środkom z NCN dr Katarzyna Cantarero z II Wydziału  Psychologii we Wrocławiu zbada wpływ różnic indywidualnych w kontekście psychologii pracy i psychologii społecznej. Wnioski będzie można przełożyć na skuteczniejsze dopasowanie pracownika do miejsca pracy, biorąc pod uwagę poziom jego potrzeby sensu, charakterystykę stanowiska i to, jak je ocenia pracownik.

W codziennych sytuacjach podejmowanie dobrych decyzji często wiąże się z przetwarzaniem liczb, np. dotyczących kosztów, zysków czy prawdopodobieństwa. Niestety wielu z nas doświadcza problemów nawet w przypadku wykonywania bardzo prostych operacji matematycznych. Dotychczasowe badania wykazały, że zdolności numeryczne są silnie związane z podejmowaniem dobrych decyzji. Obiektywne zdolności numeryczne wiążą się z tym, jak dobrze dana osoba radzi sobie z wykonywaniem zadań matematycznych oraz jaką wiedzę w tej dziedzinie posiada. Subiektywne zdolności numeryczne są związane zarówno z obiektywnymi zdolnościami, jak i z emocjami, poczuciem własnej skuteczności oraz motywacją do rozwiązywania zadań, które zawierają informacje liczbowe. Z kolei szacunkowe zdolności numeryczne, wiążą się z estymacją oraz ‘intuicją’ dotyczącą wielkości i liczb.

Głównym celem projektu dr Agaty Sobków z II Wydziału Psychologii we Wrocławiu jest zweryfikowanie modelu wielorakich zdolności numerycznych oraz opracowanie i przetestowanie działań mogących stanowić wsparcie dla osób z niskimi zdolnościami numerycznymi.