Kryminalna odyseja
Wiele się mówi o statystkach polskiego czytelnictwa, znacznie mniej o samej idei czytania. Gdy analizujemy tabelki wypełnione liczbami, umyka nam często, że rynek książki jeszcze nigdy nie był aż tak nasycony jak teraz, że metafora nieskończonej Biblioteki Babel, na którą wpadł Borges wiele lat temu, w roku 2017 czy w 2018 ma jeszcze dobitniejsze znaczenie. Przeciętny człowiek, wykonujący szereg codziennych czynności, nie jest w stanie przeczytać wszystkiego. Może jednak odnaleźć własną niszę czytelniczą i skupić się np. na… kryminałach. O fascynującej podróży po zaułkach tego gatunku literackiego, który od kilku lat święcą triumfy, piszą w swojej najnowszej publikacji Wojciech Józef Burszta i Mariusz Czubaj.
Kryminalna odyseja oraz inne szkice o czytaniu i pisaniu
Publikacja Burszty i Czubaja to książka o literaturze kryminalnej, której popularność w ciągu ostatniej dekady niezwykle wzrosła i nie widać jakichkolwiek oznak wyczerpania tej – wydawałoby się – studni bez dna. W zbiorze esejów Autorzy przyglądają się kryminalnemu światu z dwóch podstawowych perspektyw – jako antropolodzy i pisarze. Łącząc w sobie te podwójne kompetencje, zachęceni ideą „antropologii zaułków i szczelin” Clifforda Geertza, tropią mniej oczywiste konteksty, których ujawnienie pozwala rozjaśnić tajemnice powodzenia literatury. Kryminał to dzisiaj także źródło wiedzy o popkulturowej historii i pamięci, dla których ujawnienia zbrodnia i kara bywają niekiedy wyłącznie pretekstem.
Z recenzji prof. Sławomira Buryły
„Kryminalna odyseja oraz inne szkice o czytaniu i pisaniu” Wojciecha J. Burszty i Mariusza Czubaja to książka-przygoda, obowiązkowa lektura dla kulturoznawców, literaturoznawców, medioznawców, wszystkich pochłoniętych sprawami współczesnej humanistyki. Z pewnością znajdzie swoich czytelników – nie tylko ze względu na nazwiska dwóch znakomitych autorów. Rzecz traktuje przecież o sprawach najwyższej wagi – przyjemności czytania i jej konsekwencjach. […] Książka podejmuje ważkie zagadnienia związane z przemianami współczesnej kultury i cywilizacji. Są wśród nich – oprócz wzmiankowanych już kwestii statusu książki i czytania – problemy socjologii odbioru, recepcji, czytelniczej mody, pytania o pokrewieństwo między dyskursem naukowym a narracją literacką, namysł nad szeroko pojętą kulturą popularną.
Publikacja ukazała się nakładem wydawnictwa Oficynka. Partnerem merytorycznym wydania jest Uniwersytet SWPS.
O autorach
prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta
antropolog i kulturoznawca, eseista i krytyk kultury. Interesuje się teorią i praktyką współczesnej kultury, w tym popkultury i popnacjonalizmu. Zajmuje się badaniami z kręgu antropologii współczesności i kulturoznawstwa, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki mitu i symbolu, a także zjawiskami kontestacji i anarchii w społeczeństwach liberalnych.
Autor kilkunastu książek i ponad 300 artykułów poświęconych kulturze współczesnej. Zasiada w radach naukowych wielu czasopism krajowych i międzynarodowych, m.in. „Kultura i Historia”, „Autoportret” i „Contradictions”. Jest przewodniczącym rady naukowej „Przeglądu Kulturoznawczego”. Redaguje półrocznik „Sprawy Narodowościowe. Seria Nowa”. Jest członkiem-założycielem Polskiego Instytutu Antropologii oraz Fundacji Instytut im. Jerzego Kmity, a także członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN i Komitetu Nauk Etnologicznych PAN. W roku 2014 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Glora Artis”, przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Złoty Krzyż Zasługi, nadany przez Prezydenta RP.
Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu antropologii kulturowej, teorii nacjonalizmu, badań nad kontestacją, rasą i kolonializmem.
dr hab. Mariusz Czubaj, prof. Uniwersytetu SWPS
kulturoznawca. Zajmuje się antropologią kultury, literaturą i kulturą popularną. Naukowo interesuje się problematyką kultury fanowskiej, antropologią sportu oraz ruchami alternatywnymi.
Publikuje w tygodniku „Polityka” oraz kwartalniku „Kultura Popularna”. Jest autorem książek: „Biodra Elvisa Presleya. Od paleoherosów do neofanów” (2007), „Etnolog w Mieście Grzechu. Powieść kryminalna jako świadectwo antropologiczne” (2010) oraz współautorem takich publikacji, jak: „W stronę miejskiej utopii” (2007) i „Krwawa setka. Sto najważniejszych powieści kryminalnych” (2007).
Jest także twórcą powieści kryminalnych. Za książkę „21:37” (2008) otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej i sensacyjnej w 2008 roku. Z Markiem Krajewskim napisał „Aleję samobójców” (2008) i „Róże cmentarne” (2009).
Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu teorii kultury, laboratorium kryminału i thrillera, a także dziennikarstwa specjalistycznego. Należy do kadry School of Ideas Uniwersytetu SWPS, nowatorskich studiów poświęconych projektowaniu innowacji.