“20 Once Again” jest to Chińska komedia z 2015 roku

W filmie śledzimy losy 70-cio letniej Meng Lijun (Gua Ah-leh). Jest ona dumną kobietą, szczególnie ze swojego syna (Xiang Guobina), którego samotnie wychowała i który jest profesorem na uniwersytecie. Często poprawia ona ludzi jak uważa, że coś robią źle, bezkompromisowo dochodzi tego, co uważa, że jej się należy i wchodzi w konflikty z ludźmi. Poznając ją raczej nie odczuwamy w stosunku do niej zbyt wielu pozytywnych emocji, faworyzuje swojego wnuczka ponad wnuczkę, prawie non stop stresują żonę swojego syna, jest stereotypową starą teściową, której wszystko się nie podoba. Wszystko się zmienia kiedy żona jej syna mdleje i trafia do szpitala w którym dowiaduje się że musi znacznie ograniczyć stres w życiu, rodzina postanawia wtedy oddać matkę do domu spokojnej starości. Pani Meng ucieka jednak z domu, a jej ciało w tajemniczy sposób wraca do stanu kiedy miała 20 lat. Postanawia ona zataić tą metamorfozę przed wszystkimi, później dołącza do zespołu swojego wnuka i próbuje zrealizować swoje marzenie: zostać wiazdą muzyczną.

Momenty komediowe głównie skupiają się na tym, że 70-cio letnio kobieta jest w ciele 20-sto latki i różnych dziwnych i nietypowych sytuacjach wynikających z tego. Niektóre są niezwykle zabawne, inne trochę mniej lub też łatwe do przewidzenia, w czasie filmu jednak nikomu nie zabraknie okazji do śmiechu.

W filmie niezwykle istotnym wątkiem jest kariera muzyczna Pani Meng oraz jej wnuka, Xiang Qianjina (którego gra piosenkarz Lu Han). Został on bardzo dobrze zrobiony i pozwala nam usłyszeć wiele wspaniałych piosenek z których niektóre robią wrażenie i zostają w pamięci. Niezwykła była tu scena z ostatnim występem w filmie, która sprawiała że od razu miało się ochotę wsiąść w samolot i polecieć do Chin na taki festiwal muzyczny.

Pomimo tego, iż jest to komedia, w filmie występuję wiele poruszających scen, nie gryzą się one jednak z tymi komediowymi tylko bardzo dobrze się przeplatają. Film porusza wiele życiowych problemów, między innymi: niespełniona miłość, poszukiwanie samego siebie, samotne wychowywanie dzieci, poświęcanie się dla innych czy nawet śmierć. Sprawia to że każdy znajdzie przynajmniej jeden problem z którym może się utożsamić a co za tym idzie zbliżyć do postaci i zżyć z nimi.

Bardzo istotną kwestią którą porusza ten film jest stosunek do ludzi starszych. Jedną z pierwszych scen w filmie jest dyskusja Guobina z uczniami na uniwersytecie o starych ludziach. Oczywiście studenci krytykują ich i tylko wytykają rzeczy, które w nich im nie pasują. Podobny stosunek ma duża część młodych ludzi. Dzięki śledzeniu losów starszej osoby, która cofnęła się do swojego ciała w młodości zaczynamy rozumieć że ludzie starsi wcale się tak bardzo od nas nie różnią, że kiedyś byli dokładnie tacy sami jak my i że naprawdę wiele w życiu przeżyli przez co należy im się szacunek i zrozumienie, co powinniśmy zapamiętać jako główny przekaz tego filmu.